Kittens vijfendertigste nest
Niet alles gaat zoals wij hopen. Onder deze foto's het verhaal van het nest dat er niet meer is.
Het kitten van Harley en Ice is 11 juni 2024 geboren en ingeslapen
Moeder is Berka's Harley Quinn,
Siberische kat, Black silver tortie mackerel white
getest op: HCM, PKD, CIN, FeLV en FIV, Bloedgroep A en PKdefVader is Berka's Black Ice
Siberische kat, Black smoke with white (enkele witte haren)
is o.a. getest op: HCM, PKD, CIN, FeLV en FIV, Bloedgroep A, PKdefHet nestje bestaat uit 1 katertje: Klikt u hier voor de stamboom van de kittens
foto naam geslacht kleur geboorte
gewichtgeboorte
tijdstip
Berka's 1
helaas met een open buikje geboren,
zodra hij via een keizersnede gehaald was heeft de dierenarts hem ingeslapen.kater
Red tabby?
niet gewogen
ongeveer
18:00 uur
Alle gemaakte foto's die gemaakt zijn voordat hij geboren zijn, zijn niet meer van belang. Het heeft niet zo mogen zijn voor hem. Wat een verdrietige manier om op de wereld te komen. Vol leven in de buik van moeders, maar totaal geen kans van leven zodra je geboren bent. Hij is vereeuwigd met een plekje op onze In memoriam pagina en heeft niet hoeven lijden. Meer hebben we niet voor hem kunnen betekenen.
Voor ons verdriet was niet zo veel ruimte omdat we ons ook zorgen maakte om Harley. Hieronder een samenvatting van wat er gebeurd is en sommige gedachtengangen, voor de geïnteresseerden.
Op vrijdag 7 juni zijn we naar de dierenarts gegaan om een röntgenfoto te laten maken. De dracht verliep met weinig groei, de uitgerekende datum was in het weekend en de vorige keer hadden we al te maken gehad met een keizersnede. Om niet onnodig in het weekeind naar de faculteit in Utrecht te rijden, wilde we graag weten hoeveel kittens er in Harley's buik zaten. Dit kan je door een röntgenfoto zien. Als je op de foto klikt krijg je een grotere afbeelding. 1 kitten te zien op de foto en volgens de dierenarts die de foto maakte een groot kitten. Dat is vaker zo, dat als er maar 1 is dat die groter is. Meer voeding voor het ene kitten. Vaak bevallen ze daarom ook wat eerder dan bij een groot nest.
Tijdens de reis naar de DA (dierenarts) was het gedrag van Harley plots veranderd, alsof de eerste fase van de bevalling was ingezet. Eywa was mee, en zij werd geclaimd. Dat gedraag heeft nog een tijdje aangehouden en zwakte in de loop van de avond af. Omdat je geen idee hebt wanneer een poes precies gaat bevallen en de tekenen zo duidelijk waren, ben ik vanaf die vrijdag gaan waken in de nacht. Vrij vertaald, je doet geen oog dicht.
Zaterdag. Af en toe een insinuatie van Harley dat ze wel eens kon gaan beginnen, genoeg om mij wakker te houden. Maar verder niets.
Zondag. Officieel was ze vandaag uitgerekend (dag 65), maar nog steeds niets.
Maandag. Mijn dierenartspraktijk belt, mijn DA heeft haar enkel gebroken, daardoor kon ik net terecht voor een keizersnede mocht dat deze keer ook nodig. Dus als er toch een keizersnede nodig was, moest ik uitwijken naar een andere praktijk.
Dinsdag ochtend. Nog geen kitten, Dus ik met een andere (bekende) praktijk contact opgenomen om de optie te bespreken. Zo ben ik en de praktijk voorbereid indien nodig. Better safe then sorry.
Eindelijk zette de bevalling vandaag in, dag 67, maar met de mededeling dat het een erg groot kitten zou zijn, had het wat mij betreft vrijdag al mogen komen pfff.
Rond 12:00 uur start het aandacht vragen, heen en weer lopen, de kraamdoos opzoeken en af en toe wat graaf werk. De ontsluitingsfase is gestart.
14:15, Harley zit bij me op de bank en springt over de rand van de kittenren op de grond. Een doffe landing op haar poten en een hoop vloeistof met bloed op de grond. Ik schrik, dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Haar gepakt in de kraamdoos gezet en ze begon met wassen. Ik snel de rommel opgeruimd. Even aangekeken en het was daarna zo goed als klaar met vloeien. Maar het zat me niet lekker. Overleg met mijn "eigen" DA assistente, advies even aankijken.
14:36 begonnen de persweeën. Eerste met 5 a 8 minuten er tussen en vanaf 15:25 om de 2 minuten. Dan duurt het niet lang meer voordat er een kitten geboren gaat worden. Meestal binnen een uur.
Geen extra uitvloeiing. Maar mijn onderbuikgevoel was al vanaf kwart over 2 niet oké.
15:37 Harley haar pootjes beginnen te trillen en de weeën lopen snel terug.
15:50 Harley gaat naar de bak om nog wat te ontlasten en gaat in de keuken liggen. Weg zijn de weeën.
Niet weer, al die keren had ik het idee dat ze een calcium tekort kreeg als de melkbanen tijdens de bevalling volschieten met melk. dat zou ook de trillende pootjes kunnen verklaren.
16:20 Ik belde weer (meerdere keren heb je dan contact) met de andere dierenartspraktijk, overleg en de vraag of ze calcium hebben liggen om eventueel in te spuiten als blijkt dat dat het probleem is. De assistente geeft aan dat de DA mij voor overleg terugbelt zodra hij klaar is met zijn huidige patiënt.
16:42 wordt teruggebeld. Besloten om nu naar de praktijk te gaan om alles even goed te laten controleren. Ik had de röntgenfoto in de ochtend al doorgestuurd.
Helaas moest ik nu langer rijden, maar om 17:15 was ik er. De DA zegt, op basis van je verhaal, en de grootte van het kitten op de foto gaan we meteen over tot een keizersnede. Gelukkig zoals al besproken, zou Harley ook meteen gesteriliseerd worden. Helaas mocht ik niet bij de keizersnede aanwezig zijn. Maar het kitten zou meteen gebracht worden zodat ik hem kon droogwrijven en warmhouden, wat anders door een assistente gedaan wordt.
Maar het liep anders:
Harley's baarmoeder was gescheurd, dat is waarschijnlijk tijdens die sprong gebeurd, of in ieder geval kwam daar het vocht dat eruit was gekomen vandaan, er zat ook al vocht in Harley's buik. Helaas was het buikje van het kitten ook open en lagen de darmpjes eruit. Omdat het kitten nog leefde hij heeft meteen een spuitje gekregen. Alles is netjes verder geopereerd en gehecht.
Harley is vervolgens wakker geworden met ons (mijn dochter was toevallig even thuis en mee) voor haar neus, dat was het enige wat we voor haar konden betekenen. Ze was nog te stoned van de narcose om haar kitten te registreren dat ik bij haar hield, zodat ze kon zien dat het overleden was. In de hoop dat haar dat helpt om niet te gaan zoeken straks. Omdat de praktijk om half 8 sluit mocht ze wat eerder mee naar huis dan bij een geplande operatie. We waren nu goed op tijd. Maar een buikvliesontsteking ligt met dit soort dingen snel op de loer.
Ze kreeg de nodige medicatie mee, antibiotica, pijnstilling, een pilletje tegen de misselijkheid en medicatie tegen de stuwing.
Thuis:
Belangrijk is dat een kat na een narcose niet onderkoeld raakt, dus eerst met een kruik in de reismand gelaten. Net als eigenlijk in de herstelruimte bij de dierenartspraktijk. Daarna in een grote bench om rustig verder bij te komen. Toen ik laat naar bed ging was ze het daar al niet meer mee eens, maar morgenochtend is ze de "eerste" die eruit mag.
Vervolg:
Het herstel van de wond verliep super goed. Na 4 dagen begon ze alleen wat over te geven. Dat werd zondag nog wat meer. Dus maandag weer naar de DA, wij hadden het idee dat het haar maag was door alle medicatie. Dat dacht de DA ook. Omdat het zo goed ging mochten we stoppen met alles behalve de antibiotica. Dat was al een hele verbetering. En 2 dagen later ook mogen stoppen met de antibiotica. Toen was Harley weer helemaal klaar met overgeven 🙂
Dat ze zich vanaf dat moment weer helemaal zichzelf voelde kan je goed lezen in het verslag van de bevalling van Bubbles.
